Uzun
zaman sonra beklemedğim bir şey oldu mesaj attı. Mesajını
görünce bütün dünyam değişmişti gerçektende öyle oldu.
Yaşıyorsak hala bir umut var cümlesi boşa kurulmamış o kadar
şeyden sonra tekrar konuşabiliyorum kendisiyle. İlk başta
gidecekti sadece özür dilemek için gelmişti beni kırdığı
için, sonra o kadar gitme dedim ki ben bile sayamadım. Sonra ne? mi
oldu. Gitmek isteyince hiç bir şeyin önüne geçemediğini
bildiğim için mutlu ol umarım sonra görüşürüz dedim ve
bitirdik, size size o saniyeleri hesaplayabilirim tek tek o anı kare
kare bulanık yaşadım belki önce profil fotoğrafı kayboldu sonra
“çevrimiçi” yazısı kayboldu. Sonra “çevrimiçi” yazdı
tekrar sonra yine gitti tekrar “çevrimiçi” yazdığında profil
fotoğrafı geri geldi, sonra “yazıyoz...” yazısını gördüm.
Gülerken ağlıyordum belki yine tuhaf duygular içerisindeydim ve
geri geldi bana arkadaş olarak kalsak da geri döndü. Sevgilisi
varmış bana yanlız kalmak istiyorum diyen kızın sevgilisi varmış
meğersem... “GİT” diyemedim çünkü onu o kadar çok
seviyordum ki yanımda olması için zorda olsa her şeye
katlanabilirdim... bu satırlarımı bile gözyaşı dökmeden
yazamıyorum, kafamda deli gibi sorular vardı hiç birini soramadım
diyeceklerim vardı diyemedim sadece sustum gelişine sevinirken
diğer yanım acıyordu. “Ne eksiğim vardı” diyemedim, ben onu
öncesiyle ne olduğuyla ilgilenmiyordum ben onu o olduğu için
seviyordum kiğ çok farklıydı diğer insanlardan. Sevgimin aşırı
olması mı bozmuştu bütün düzeni acaba yoksağ diğer insanlar
gibi yavşakmı olmalıydım. Bakın bazen kelimelerimin sonunda “ğ”
kullanıyorum mesela o bunun bir alışkanlığı ve benimde hoşuma
gidiyor. bazen sinirlenicem kendisine ama bu gece yaptığım gibi o
anda hiç bişey demeden bir bahane bulup bir süre yazmıyacam,
mesela bugün attığı bir ekran görüntüsünde arka planda
sevgilisi ile fotoğrafları vardı. İçimi çektim sadece nefesimi
tuttum bir süre kendime gelmek için dişlerimi sıktım bütün
vücudum gerildi belkide ama bişey diyemedim sadece “iyi geceler”
diyip bu yazıyı yazmaya başladım. Benim burda canım yanarken o
başkasına gülüyor belkide. Önemi yok sabah kalkınca normale
dönücem her gün onunla hayal kurarak tırnaklarımla kazıyacam
duvarlara aşkımı ve sevgimi hiç bir şeyin önemi yok yaşıyoruz
ve aynı gökyüzünün altındayız hâla bir umut var...