Yanlızken bir hiçim,
aslında şimdi öyleyim. Seninle konuşmaya başlamadan önce
yanlızlığa alışmıştım. Yanlızlık besliyordu beni, etrafımda
kimse yoktu, sadece kendim ve bilgisayarım karanlık panjurlar
arkasında havasız bir odada sadece bilgisayarın ışığıyla
beslenen biriydim.
Şimdi ise ben ölüyüm. Sen beni öldürdün,
katilimsin ve ben katiline aşık bir adamım. Ben katilimin mezarıma
gelmesi için dua ediyorum. Ben katilimi çok özledim çünkü...
canım canıma batıyor, çok acıyor, hayal kırıklarım ağlıyor,
kimse beni anlamıyor, senden vazgeçemiyorum, kimseyi seni sevdiğim
kadar sevemiyorum.
Her şeyde sen ön planda geliyorsun. Ben pes
etmedim, vazgeçmek istedim ama olmadı. Karanlık ve buram buram
yanlızlık koktum. Gelmeyeceğini bildiğim için ölüyorum. Ben
seni istiyorum imkansıza aşığım, imkansızı başarmak da çok
zor. Hani olur ya anneni kaybedersin canın yanar ağlayacak bir omuz
ararsın ama annen yoktur onu o kara topraktan çıkartıp diriltmek
istersin işte tam olarak bu kadar imkansız senin bana geri dönmen.
Ben yine özür dilerim hala seni seviyorum ve biliyorum ki sevgim
seni rahatsız ediyor... Affet sevdiğim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder